در این روزها هرجا که قدم بگذارید صحبت کرونا است از دغدغه های مردم و نگرانیشان بابت سلامت گرفته تا بحث های تحلیلی در مورد بهبود وضعیت موجود.در این میان شاعران و نویسندگان زیادی به موضوع کرونا و بحث های پیرامون آن پرداخته اند از متن و شعر های جدی گرفته تا طنز.
شعر کرونا:
امروزه بحث داغ تمام محافل و مجالس ویروس کرونا و موضوعات پیرامون آن مانند قرنطینه و رعایت پروتکل های بهداشتی می باشد.در این میان شاعران نویسندگان زیادی دست به قلم شده اند و به موضوع بیماری کرونا و مباحث پیرامون آن پرداخته اند.بعضی از آن ها از دید تحلیلی و برخی دیگر از جنبه طنز درباره ی این بحران پیش آمده نوشته اند.در ادامه این مقاله به بررسی تعدادی از این اشعار می پردازیم.
دوبیتی های کرونا:
در این بخش از این متن به تعدادی از دوبیتی هایی می پردازیم که شاعران کشورمان برای کرونا و شرایطی که به دنبال شیوع این ویروس پیش آمده است سروده اند.
او مانده که توی کفش ما پا بکند / طرح کرونا و سیل اجرا بکند
سال نود و هشت، گمانم مانده‌ست / تا کار عقب مانده خود را بکند! ” احمدرضا قدیریان “
****************
نه از کرونا رفع تنش خواهد کرد / نه اینکه به تولید، جهش خواهد کرد
این دولت مقتدر که من می بینم / جیب همه را پر از شپش خواهد کرد! ” عباس احمدی “
****************
در کشور ما تماس کمتر شده است / فعالیت خواص کمتر شده است
از لطف حضور کرونا در کشور/ چندی ست که اختلاس کمتر شده است ” حسن باقری “
****************
گر داخل خانه‌ات نشستی مردی / در بر دگران اگر ببستی مردی
مردی نبود سفر در این وضع خراب / شاخ کرونا اگر شکستی مردی! ” علیرضا تیموری “
****************
انگشت نمای این و آن کرد مرا / سجاده نشین آستان کرد مرا
آبی که از این رسانه ها گرم نشد / آخر کرونا نماز خوان کرد مرا! ” سعید بیابانکی “
****************
نه سیزده امسال بدر خواهم شد / نه هرگز از این کار پَکرخواهم شد
هستیم قرنطینه و از بیکاری/ تا آخر امسال پدر خواهم شد! ” عبدالرحمن قنبری “
****************
باید پس از این فرارِ معکوس کنم / جای رؤسا تکیه به ویروس کنم
مأیوس از آینده‌ام و می‌خواهم / هر کس کرونا گرفته را بوس کنم! ” شروین سلیمانی “
****************
این مرد که از ترس بلای کرونا / در خانه نشسته در عزای کرونا
از بس که در این خانه‌نشینی خورده / حالا خورُنا گرفته جای کرونا ” سعید عندلیب ”
****************
صد دل به سر زلف تو بستم بانو / فـــــرمانبرِ دستـور تو هستم بانو
گفتی که بیا ســــرزده الوعده وفا / دیدی که قرنطــــینه شکستم بانو ” حسن راهپیما “
قرنطینه:
کدخدا گفته که از خانه کسی در نرود / ده قرنطینه و با قفل کسی ور نرود
همچنان گفت که اینترنت تان مجانی است / تا که در خانه کسی حوصله اش سر نرود
گاوتان مرد اگر هم به درک!هیچ کسی / خارج از خانه پی یونجه و شبدر نرود
مومنان! کل عبادات جماعت تعطیل / شیخ هم قول شرف داده که منبر نرود
راستی عقد و عروسی شده موکول به بعد / بابت صیغه کسی جانب محضر نرود
کدخدا گفت نه تنها که شمال آلوده است / هیچ کس سمت قم و مشهد و بندر نرود
عاشقان در کف معشوق بمانند ولی / عاشقی دور و بر خانه دلبر نرود
قول داده است که بهداشت به ما ماسک دهد / تا کسی سمت دوتا برگ چغندر نرود
مردم ده بخدا وضع خراب است! کمک! / تا که اوضاع از این مرحله بدتر نرود
کدخدا خسته شد و سرفه خشکی زد و گفت / بخدا آب گلو بود….!کسی در نرود
شیخ با خسته نباشید دم گوشش گفت / حرف در کله این خواهر مادر! نرود
شعر مسلم حسن شاهی در مورد کرونا:
یکی دیگر از واکنش های هنرمندانه شاعران به موضوع کرونا و قرنطینه شعر مسلم حسن شاهی از شاعران طنزپرداز در مورد ضرورت در خانه ماندن و خود قرنطینگی می باشد.این شعر بدین صورت است :
در کوچه و بازار هم اکنون خبری نیست / در خانه بمانید که بیرون خبری نیست
عید است علی رغم غم و غصه بخندید / امسال شمال و لب کارون خبری نیست
هرجور شده جور نمایید که فردا / از پنبه و روغن و صابون خبری نیست
از مسجد و از مدرسه فعلا بگریزید / در کعبه و در معبد آمون خبری نیست
المنه لله که در میکده باز است / در محکمه و قاضی و قانون خبری نیست
ای شیخ درین برهه ی حساس کنونی / یک ماه نرو پشت تریبون خبری نیست
هرکس خبری دارد ازو باز بگوید / دیریست از آقای فریدون خبری نیست
شعر دکتر اصغر دیندار در مورد کرونا:
گفتم کرونا آمده از چین و ز ووهان / آلوده شده شهر قم و مرکز ووهان
گفتا که عجب اینهمه شهر است چرا قم؟ / یکدفعه بگویید که سوهان نخورینان!
گفتم که نه منظور من این است که فعلا / تا قم نشتابید که سوهان بخرینان
شاید کرونا آمده ایران که بگوید / بهداشت مهم است رعایت بکنینان
بیخود نروید جایی اگر، کار ندارید / رفتید اگر، ماسک به صورت بزنینان
با آب و کمی مایع صابون بشویید / دستان لطیف خودتان را، وخیزینان
وقتی که رسیدید به هم ، روی نبوسید / بوسیدنتان هیچ! به هم دست ندینان
در جمع اگر عطسه زدید و کخه کردید / سر را به گریبان کنالچه ببرینان
در لحظه پر وسوسه پول شمردن / انگشت به آب لب و لوچه نچشینان
در سینه اگر گشته نفس های شما تنگ / با زر به حلق کس دیگر ندمینان
روزانه در این مدت اگر دوش نگیرید / بیش از خود ویروس خطرناکترینان
چون در همدان بوده یکی مورد مثبت / نزدیک به هر مورد مشکوک نشینان
بازار خرافات وطن یکسره داغ است / بس فایده اسپند بر آتش نکشینان
تا کم نشد زحمت ویروس از ایران / با وحشتتان جانب دریا ندوینان
در خانه بمانید اگر قحطی ماسک است / گفتند نبوده ست و گفتم نگینان
ورنه دم نوروز و در آغاز طبیعت / میواست که یک ماه قرنطینه بشینان
بیهوده نترسید ولی گر نگرانید / در خدمتتانم چو به سینا برسینان
من دکتر “دیندارم” و پیوسته در اورژانس / پرپر شده ام تا که شما ورنپرینان
شعر محمد رضا پرچمی در مورد کرونا:
محمدرضا پرچمی شاعر و مداح اهل بیت هشتگ در خانه بمانید را با زبان شعر بیان کرده است.متن این شعر عبارت است از:
امروز اگر دغدغه‌مند و نگرانید
” در خانه بمانید “
بر آتش بحران همگى گل بنشانید
” در خانه بمانید “
پیشینه تاریخی دیرینه دوران
اى ملت ایران
گر مدعی دانش و فرهنگ جهانید
” در خانه بمانید “
در رشت و قم و نصف‌جهان و رى و کرمان
در مشهد و تهران
یا ساکن شیراز و اراک و همدانید
” در خانه بمانید “
خدمت به اطبا و پرستار نکردید، نکردید
در شهر نگردید
خیری نرساندید اگر، شر نرسانید
” در خانه بمانید “
خواهید که ایران بشود فاتح و پیروز
در موسم نوروز
این‌قدر از این شهر به آن شهر نرانید
” در خانه بمانید “
فرصت شده در خانه به هم عشق بورزید
هر روز بخندید
وقت است غبار از دل و از خانه تکانید
” در خانه بمانید “
یک‌وقت عزیز خودتان می‌رود از دست
این واقعیت هست
من آنچه که شرط است نوشتم که بدانید
” در خانه بمانید “
بر کاسب و مستأجر و خود رحم نمایید
محبوب خدایید
این فرصت پیش‌آمده را قدر بدانید
” در خانه بمانید “
آن چند سلبریتی معروف که هستند
گویید برقصند
کمتر وسط غصه ما، دُر بفشانید
” در خانه بمانید “
اى محتکران نان نخورید، از تب ویروس
اى عده منحوس
بر گرده مردم همه‌تان، بار گرانید
” در خانه بمانید “
خنجر به دُم فیل زدى هفته‌اى یک‌بار
اى دولت پرکار!
بهتر که نیایید که اسباب زیانید
” در خانه بمانید “
اى ملت ما بدتر از این را گذراندید
در بند نماندید.
چون رود خروشان همگى در جریانید
” در خانه بمانید “
این مملکت از روز ازل، مال حسین است
بین‌الحرمین است
در خلوت خود بعد دعا، روضه بخوانید
” در خانه بمانید “
شعر ویروس کرونا:
شعر صادق ستوده در وصف ویروس کرونا:
این جهان ساکت و زیبا شده تا آمده‌ای / بیشتر عاشق و شیدا شده تا آمده‌ای
دل همه فکر خودش بود و بسی غرق طمع / نگران همه عالم شده تا آمده‌ای
داشت می‌مرد زمین زانهمه بی مهری ما / نفسی آمد و زنده شده تا آمده‌ای
رفته بود عشق و محبت ز دل و خاطره ما / همچو مهمان عزیزی شده تا آمده‌ای
مست پیروزی خود بود بر عالم بیداد / رویش از هیبت تو کم شده تا آمده‌ای
همه جا داشت خرافات خدایی می‌کرد / مات و درمانده و عاجز شده تا آمده‌ای
فکر آزادی انسان ز ستم بود محال / تازگی قابل مطرح شده تا آمده‌ای
یک تلنگر به شعور همه باید می‌خورد / یک‌کم عالم بخودش آمده تا آمده‌ای
شعر کرونا و کادر درمان:
در دوران شیوع ویروس کرونا تمام افراد در جلوگیری از شیوع این ویروس بسیار نقش موثری دارند ولی افرادی که بیشترین زحمت را می کشند و در جلوگیری از شیوع یاری رسانی می کنند کادر درمان هستند.پزشکان و پرستاران و سایر افرادی که در کادر درمان شبانه روز در تلاش هستند و بی وقفه برای جلوگیری از شیوع بیش تر و بهبود شرایط تلاش می کنند.
اهالی قلم از تلاش بی وقفه این افراد چشم پوشی نکرده اند و با شعر خود از زحمت های این افراد پر تلاش قدردانی کرده اند.شعر زیر نمونه ی یکی از این اشعار است که به پاس قدردانی از این عزیزان سروده شده است.شعری که در ادامه می خوانید سروده ی فریدون حداد می باشد.
ای پزشک، ای روح عیسی در زمان! / ای پرستار، ای هُمای مهربان!
دست خود را پیش آور، ای عزیز! / تا بکارم بوسه ای بر آن، ز جان
شد «کرونا»، باعث و بهانه ای / تا بَرآرَم حرف دل را بر زبان
تُحفۀ درویش باشد شعر من / می پذیر آن را، به رسم ارمغان
ای فرشته! ذکر بیماران، تویی / چون، پر و بال تو باشد آشیان
از وجود توست که جاری شده / در تن دنیا، مسیحای روان
قلب اگر که می تپد در طول عُمْر / از تو دارد عرض اندامـی چنان
اعتبار بودن و پایندگی / نذر امضای تو شد در هر مکان
هست مدیون سرنگ و سوزنت / هر رگ غیرت که باشد خون رسان
ای درخت پرثمر، ای چتر سبز! / زندگی از ریشه ات، در جَرَیان!
میوه ات، «سیب سلامت» بود و هست / سایه ات، بر سفره های آب و نان
طبع تو، تازه تر از فصل بهار / شاهد حرفم، بُوَد رنگین کمان
با حضور سبز تو، در باغ عُمْر / نقش می بندد نشاط ارغوان
مرغ شادی گشته از شوق تو، مست / با وجود توست، دنیا شادمان
آرزویم، بهترین ها بَهرِ توست / لایق تو، بهترین نام و نشان
قاصد از عرش آمده، با احترام / تا به جا آرد سپاست، بیکران
حاجب رضـوان به چشم و گوش خویش / دیده و بشنیده نامت در جنان
غمگسار خیل بیماران، تویی / جسمشان از نبض روحت، پُرتَوان
با حضورت، مَحْو گردد کوه درد / در غیابـت، اوج می گیرد فغان
مرد و زن، دارد ز مِهرَت یادگار / مِهرِ تو، نقش دل پیر و جوان
گرمیِ خورشید، از سیمای توست / در نگاهت، رنگ پاک آسمان
ابرها،در بارش باران لطف / وامدار اشک هایت، بی گمان
قطره ی اشک تو، مروارید عشق / راز عشقت با خدا، گشته عیان
بس مبارک بادَت این عشق جَمیل! / که بُوَد بی حدّ و اندازه،گران!
مرهم درد دل بیمار نیست / کس به جز تو،با وجود پانسمان
رنگ ایثار تو دارد طیف خـاصّ / نه همه چشمی تواند دیدن آن
شد زبان شرح من،بس گنگ و لال / آنچه خواهم ز تو گویم،نَتَوان
گر بخواهم از تـو گویم یک کلام / قهرمانی!قهرمانی!قهرمان!
نمره ات در دفتر حق،بیست شد / تو سرافرازی به روز امتـحـان
شرح بیداری و بی خوابی تو / نیک داند عالِم راز نهان
کاش می شد حسّ زیبای تو،دَرْک / لحظۀ بهیاری و بانگ اذان
کاش می شد که ببینند؛گُداخت / دلت،از دوری فرزند،چه سان
کاش می شد که بدانند؛تو هَم / خود،کسی داری؛بَرایَت نگران
کاش می بست از خجالت،پلک را / در نگاه خسته ات،چشم زمان
کاشکی در زیر پایت،به عمل / یک وجب هم بود فرش اِمتِنان
کاش می شــــد؛تاجر طَمّاع دهر / از برای سود تو، بیند زیان
کاش از نیروی وجدانت،کمی / یافت می شد در وجود دیگران
کاشکی آن هرزه گرد بی خیال/ول نگردد هر طرف، دَوان دَوان
وقت را «در خانه ماندن»،کرده صَرف/در عمل نه بلکه تنها در بیان
کاش او خود را قَرَنطینه کند/تا بَراُفتَد این بلای جان سِتان
کاش می شد شرمسارت،غول مرگ/تا نگیرد جان مردم،بی امان
کاش می شد؛هرچه ویروس پلید/رخت بَربَندَد، رَوَد از این جهان
ای پرستار، ای پزشک، ای نور چشم!/بِشْنُو این حرف دلم را از دهان:
حاضرم گردم فدایت، بی دریغ/فاش می گویم به تو، این را بِدان
می نهم من، سر به زیر پای تو/مـی روم من، تو بمان، این را بخوان:
شعر «حدّاد» است با «فریاد» صدق/نام تـو، جاوید و مانی جاودان
سایر مطالب پیشنهادی :
متن درباره کرونا را شکست می دهیم
متن درباره کرونا از زبان کودکان
